Τα Αυτοάνοσα Νοσήματα προκαλούνται από εσφαλμένη λειτουργία του Ανοσοποιητικού Συστήματος, μιας και αυτό επιτίθεται σε κύτταρα του ίδιου του οργανισμού, τα οποία σταδιακά, παύει να αναγνωρίζει ως δικά του, αλλά σαν ξένα.

Διάγνωση Πραγματικών Αιτιών & Θεραπείες Αυτοάνοσων Νοσημάτων

• Σταδιακή αποκατάσταση Κυτταρικής Λειτουργίας
• Εξατομικευμένες θεραπευτικές αγωγές, χωρίς χημικά κατάλοιπα και έκδοχα
• Άρση των υποκείμενων Αιτιών
• Θεραπείες που δρουν μεμονωμένα ή σε συνδυασμό με οποιαδήποτε άλλη φαρμακευτική αγωγή
• Υιοθετώντας ένα πλάνο Μοριακής/Θεραπευτικής Διατροφής

Αυτοάνοσα Νοσήματα Αίτια

Ως αιτία πρόκλησης, θεωρείται οποιοσδήποτε παράγοντας μπορεί να αλλοιώσει τη βιοχημική ή γενετική πληροφορία σε επίπεδο κυττάρου, έτσι ώστε αυτό να αναγνωρίζεται ως ξένο από τον ίδιο τον οργανισμό.

Πιο συγκεκριμένα, τα μορφολογικά, βιοχημικά και δομικά αλλοιωμένα κύτταρα, παρουσιάζουν πλέον αλλαγές στην ταυτότητά τους, λόγω των τροποποιήσεων που έχουν συμβεί στην εξωτερική πλευρά της κυτταρικής τους μεμβράνης, ανιχνεύονται από το Ανοσοποιητικό ως ξένα και ξεκινούν οι διαδικασίες απομόνωσης και καταστροφής τους.

Αυτοάνοσα Νοσήματα - Επιδημιολογία

Ασθένειες όπως: Θυρεοειδίτιδα Hashimoto, Νόσος Graves, Κοιλιοκάκη ή Στεατόρροια, Ελκώδης κολίτιδα, Νόσος του Crohn, Ρευματοειδής αρθρίτιδα, Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος (S.L.E.), Ψωρίαση, Έκζεμα και η Γυροειδής Αλωπεκία ανήκουν στη κατηγορία των Αυτοάνοσων Νοσημάτων.

Oι στατιστικές είναι αποστομωτικές. Σύμφωνα με την AARDA (American Autoimmune Related Diseases Association - Αμερικανική Ένωση Αυτοάνοσων Νοσημάτων), άνω των πενήντα εκατομμυρίων Αμερικανοί, πάσχουν από κάποιο Αυτοάνοσο Νόσημα. Δηλαδή ένας στους πέντε με έξι Αμερικανούς πολίτες, νοσούν Χρονίως.

Υπάρχουν τουλάχιστον 80 τύποι Αυτοάνοσων διαταραχών, που μπορούν να προσβάλλουν οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Πρέπει να σημειωθεί ότι με την πάροδο του χρόνου, έχει παρατηρηθεί δραματική άνοδος στον αριθμό των συγκεκριμένων Νόσων.

Η απόκλιση από το φυσικό τρόπο ζωής και διατροφής, καθώς και η επιβάρυνση από το «τοξικό φορτίο», είναι οι κύριοι οδοί, που προάγουν τα Αυτοάνοσα Νοσήματα.

Αυτοάνοσα Νοσήματα - Αίτια & Παράγοντες Προδιάθεσης

Όλα ξεκινούν από τα κύτταρα μας, τις μικρότερες μονάδες ζωής που αλληλοσυνδεόμενα, δημιουργούν τους ιστούς και τα όργανα του σώματος μας. Η κατάσταση της υγείας μας, διαμορφώνεται από τη συνολική βιοχημική και ορμονική τους ισορροπία και ομοιόσταση.

Όταν για παράδειγμα, προσλαμβάνουμε τρόφιμα ανεπαρκή σε πολύτιμα για τον οργανισμό μας θρεπτικά συστατικά ή συσσωρεύουμε τοξικές ουσίες στο σώμα μας, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, δημιουργούμε το κατάλληλο περιβάλλον για την αλλοίωση των κυττάρων μας.

Η συσσωρευμένη αυτή αλλοίωση, θα οδηγήσει σταδιακά τον οργανισμό μας να στραφεί εναντίον των δικών του κυττάρων.

Διατροφή

Η Φλεγμονώδης διατροφή όπως και η κατανάλωση τροφών που περιέχουν επεξεργασμένους υδατάνθρακες, δημιουργεί Χρόνιες Φλεγμονές και απορρύθμιση του Ανοσοποιητικού μας Συστήματος.

Τροφές φτωχές σε Θρεπτικά Συστατικά

Η συστηματοποίηση με σκοπό την αύξηση της παραγωγής στη βιομηχανία τροφίμων, έχει οδηγήσει στη μείωση της ποιότητας και της θρεπτικής αξίας των τροφίμων.

Στα ράφια των σουπερμάρκετ πλέον, κυριαρχούν οι επεξεργασμένοι υδατάνθρακες, που ενώ καλύπτουν άμεσα τις ενεργειακές ανάγκες του οργανισμού (λόγω της περίσσειας σακχάρων που περιέχουν), το μεγαλύτερο μέρος τους αποθηκεύεται με τη μορφή λίπους.

Μη απορρόφηση θρεπτικών συστατικών από το έντερο

Το 80% του Ανοσοποιητικού μας Συστήματος εξαρτάται από το γαστρεντερικό σύστημα. Μία διαταραχή στη χλωρίδα του εντέρου οδηγεί σταδιακά στη μη απορρόφηση θρεπτικών συστατικών, απαραίτητων για τη σωστή λειτουργία των κυττάρων.

Ψυχολογία

Η αμυντική ικανότητα του οργανισμού μειώνεται όταν επέρχεται ψυχική ανισορροπία. Καταστάσεις όπως το έντονο στρες, η κούραση και η συσσωρευμένη θλίψη, αποτρέπουν το Ανοσοποιητικό Σύστημα να διατελέσει την πρωταρχική λειτουργία του, να προστατεύσει τον οργανισμό.

Ορμονική Ανισορροπία

Το Ανοσοποιητικό σύστημα και η ορμονική ισορροπία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Η φυσιολογική ή παθολογική λειτουργία των ορμονών μας, θα καθορίσουν τη σωστή ή όχι ανοσοαπόκριση και συνεπώς μία πιθανή διαταραχή στο Ανοσοποιητικό μας Σύστημα.

Αυτοάνοσα Νοσήματα - Συμπτώματα

Ένα Αυτοάνοσο Νόσημα μπορεί να επηρεάσει έναν ή περισσότερους τύπους ιστών. Μπορεί επίσης να προκαλέσει μη φυσιολογική ανάπτυξη των οργάνων και μεταβολές στη λειτουργία τους.

Ο μεγάλος αριθμός των Αυτοάνοσων Νοσημάτων, έχει ως συνέπεια την εκδήλωση πολλαπλών και διαφορετικών συμπτωμάτων, ανάλογα με την περιοχή που πλήττεται από τα αυτοαντισώματα που παράγονται. Οι συνήθεις περιοχές είναι οι αρθρώσεις, οι ενδοκρινείς αδένες, τα αγγεία, οι μύες, το δέρμα και συνδετικός ιστός.

Παρατηρούνται συνήθως, πυρετός, πόνος στις αρθρώσεις (αρθραλγίες), κακουχία, κόπωση , δερματικά εξανθήματα, γαστρεντερικές διαταραχές ή υπέρταση.

Κύριο χαρακτηριστικό είναι η ύπαρξη περιόδων εξάρσεων και υφέσεων των συμπτωμάτων. Αυτό εξαρτάται από τη συνολική κατάσταση του Ανοσοποιητικού Συστήματος και συνεπώς από τους προαναφερθέντες παράγοντες προδιάθεσης.

Αυτοάνοσα Νοσήματα - Θεραπεία

Το κλειδί για τη θεραπεία των Αυτοάνοσων Νοσημάτων βρίσκεται βαθιά μέσα στο κύτταρο και τους μηχανισμούς του.

Ειδικές Μοριακές Εξετάσεις, εφαρμόζονται πλέον στην κλινική πράξη και στην καθημερινή πρακτική. Οι εξετάσεις ανιχνεύουν τη βιοχημεία του κυττάρου, την κατάσταση του οργανισμού να παράγει ενέργεια, τη λειτουργία του μεταβολισμού, το ορμονικό προφίλ και πλήθος παραμέτρων των ζωτικών λειτουργιών που συντελούνται στο ανθρώπινο σώμα.

Με λήψη αίματος ή ούρων, τα οποία αποστέλλονται σε εξειδικευμένα μικροβιολογικά εργαστήρια της Ελλάδας και του εξωτερικού, μπορούμε να γνωρίζουμε τους παράγοντες και τις αιτίες που προκάλεσαν την Αυτοάνοση Νόσο.

Η επιστημονική ομάδα του Ιατρικού Οργανισμού ΙΑΤΩΡ, βασισμένη σε εξειδικευμένη Ιατρική γνώση, έχει εκπονήσει εξειδικευμένα θεραπευτικά πρωτόκολλα - αγωγές που υπολογίζονται με αλγορίθμους και κλάσματα βάσει των αναλύσεων και δεικτών.

Τα θεραπευτικά σχήματα είναι αυστηρά εξατομικευμένα.
Οι δόσεις και τα συστατικά καθορίζονται κάθε φορά, για τον / την κάθε ασθενή και η παραλαβή της αγωγής γίνεται μόνο από φαρμακεία.

Οι θεραπείες εφαρμόζονται μεμονωμένα ή σε συνδυασμό κατά την κρίση του Θεράποντος Ιατρού.

Μετά τους πρώτους μήνες της θεραπείας, τα συμπτώματα του Αυτοάνοσου Νοσήματος, υποχωρούν. Η γενική εικόνα και τα επίπεδα υγείας βελτιώνονται συνολικά. Οι ασθενείς που εφαρμόζουν επιπλέον τις οδηγίες που δίδονται, μετά το πέρας της θεραπείας, μειώνουν τις όποιες πιθανότητες υποτροπής στο ελάχιστο.

Η κατάλληλη θεραπευτική αγωγή, είναι αυτή από την οποία προκύπτουν τα μεγαλύτερα οφέλη, για την υγεία και ευεξία των ασθενών. Οφέλη, που τεκμηριώνονται με ανάλογους δείκτες εξετάσεων και κλινικά αποτελέσματα.

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΑΥΤΟΑΝΟΣΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ

Acute Disseminated Encephalomyelitis (ADEM) Οξεία διάχυτη εγκεφαλομυελίτιδα

Acute necrotizing hemorrhagic leukoencephalitis Οξεία νεκρωτική αιμορραγική λευκοεγκεφαλοπάθεια

Addison's disease Νόσος Addison (Πρωτοπαθής φλοιοεπινεφριδιακή ανεπάρκεια)
Agammaglobulinemia Αγαμμασφαιριναιμία
Alopecia areata Γυροειδής Αλωπεκία
Amyloidosis Αμυλοείδωση
Ankylosing spondylitis Αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα
Anti-GBM/Anti-TBM nephritis Αντι-GBM νεφρίτις (νόσος Goodpasture)
Antiphospholipid syndrome (APS) Αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο
Autoimmune angioedema Αυτοάνοσο Αγγειοοίδημα
Autoimmune aplastic anemia Αυτοάνοση απλαστική αναιμία
Autoimmune dysautonomia Αυτοάνοση δυσαυτονομία
Autoimmune hepatitis Αυτοάνοση ηπατίτιδα
Autoimmune hyperlipidemia Αυτοάνοση υπερλιπιδαιμία
Autoimmune immunodeficiency Κοινή ποικίλλη ανοσοανεπάρκεια
Autoimmune inner ear disease (AIED) Αυτοάνοση νόσος έσω ωτός
Autoimmune myocarditis Αυτοάνοση μυοκαρδίτιδα
Autoimmune oophoritis Αυτοάνοση ωοθηκική ανεπάρκεια
Autoimmune pancreatitis Αυτοάνοση παγκρεατίτιδα
Autoimmune retinopathy Αυτοάνοση αμφιβληστροειδοπάθεια
Autoimmune thrombocytopenic purpura (ATP) Αυτοάνοση θρομβοπενική πορφύρα
Autoimmune thyroid disease Αυτοάνοση θυρεοειδίτις
Autoimmune urticaria Αυτοάνοση ουρτικάρια
Axonal & neuronal neuropathies Κεντρικές και περιφερικές αυτοάνοσες νευροπάθειες
Balo disease Νόσος Balo
Behcet's disease Νόσος Αδαμαντιάδη-Behcet
Bullous pemphigoid Πομφολυγώδες πεμφιγοειδές
Cardiomyopathy Μυοκαρδιοπάθεια
Castleman disease Νόσος Castleman
Celiac disease Κοιλιοκάκη
Chagas disease Νόσος Chagas (αυτοάνοσες επιπλοκές όπως μυοκαρδιοπάθεια)
Chronic fatigue syndrome** Σύνδρομο χρονίας κοπώσεως
Chronic inflammatory demyelinating polyneuropathy (CIDP) Χρονία φλεγμονώδης απομυελινωτική νευροπάθεια
Chronic recurrent multifocal ostomyelitis (CRMO) Χρονία υποτροπιάζουσα πολυεστιακή οστεομυελίτις
Churg-Strauss syndrome Σύνδρομο Churg-Strauss
Cicatricial pemphigoid/benign mucosal pemphigoid Ουλωτικό πεμφιγοειδές
Crohn's disease Νόσος Crohn
Cogans syndrome Σύνδρομο Cogans
Cold agglutinin disease Νόσος εκ ψυχροσυγκολλητινών
Congenital heart block Συγγενής κολποκοιλιακός αποκλεισμός
Coxsackie myocarditis Μυοκαρδίτιδα από Coxsackie
CREST disease Σύνδρομο CREST
Essential mixed cryoglobulinemia Ιδιοπαθής μικτή κρυοσφαιριναιμία
Demyelinating neuropathies Απομυελινωτικές νευροπάθειες
Dermatitis herpetiformis Ερπητοειδής δερματίτιδα
Dermatomyositis Δερματομυοσίτιδα
Devic's disease (neuromyelitis optica) Νόσος Devic
Discoid lupus Δισκοειδής λύκος
Dressler's syndrome Σύνδρομο Dressler
Endometriosis Ενδομητρίωση
Eosinophilic esophagitis Ηωσινοφιλική οισοφαγίτιδα
Eosinophilic fasciitis Ηωσινοφιλική περιτονίτιδα
Erythema nodosum Οζώδες ερύθημα
Experimental allergic encephalomyelitis Πειραματική αλλεργική εγκεφαλομυελίτιδα
Evans syndrome Σύνδρομο Evans
Fibromyalgia Ινομυαλγία
Fibrosing alveolitis Ινοποιός κυψελιδίτις
Giant cell arteritis (temporal arteritis) Γιγαντοκυτταρική αρτηρίτιδα (κροταφική αρτηρίτιδα)
Giant cell myocarditis Γιγαντοκυτταρική μυοκαρδίτις
Glomerulonephritis Σπειραματονεφρίτιδα
Graves' disease Νόσος Graves
Guillain-Barre syndrome Σύνδρομο Guillain Barré
Hashimoto's encephalitis Εγκεφαλοπάθεια Hashimoto
Hashimoto's thyroiditis Θυρεοειδίτις Hashimoto
Hemolytic anemia Αυτοάνοση αιμολυτική αναιμία
Henoch-Schonlein purpura Πορφύρα Henoch Schonlein
Herpes gestationis Πεμφιγοειδές της κύησης
Hypogammaglobulinemia Υπογαμμασφαιριναιμία
Idiopathic thrombocytopenic purpura (ITP) Ιδιοπαθής θρομβοκυτταροπενική πορφύρα
IgA nephropathy IgA νεφροπάθεια
IgG4-related sclerosing disease Σκληρυντική IgG4 νόσος
Inclusion body myositis Μυοσίτιδα με έγκλειστα
Interstitial cystitis Διάμεση κυστίτιδα
Juvenile arthritis Νεανική αρθρίτις
Juvenile diabetes (Type 1 diabetes) Διαβήτης τύπου Ι
Juvenile myositis Νεανική μυοσίτιδα
Kawasaki syndrome Σύνδρομο Kawasaki
Lambert-Eaton syndrome Σύνδρομο Lambert-Eaton
Leukocytoclastic vasculitis Λευκοκυτταροκλαστική Αγγειίτις
Lichen planus Ομαλός λειχήνας
Lichen sclerosus Σκληρυντικός λειχήνας
Ligneous conjunctivitis Ψευδομεμβρανώδης επιπεφυκίτιδα (ξυλώδης επιπεφυκίτιδα)
Linear IgA disease (LAD) Γραμμική IgA δερματοπάθεια
Lupus (SLE) Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος
Lyme disease, chronic Χρoνία νόσος Lyme
Meniere's disease Νόσος Meniere
Microscopic polyangiitis Μικροσκοπική πολυαγγειίτιδα
Mixed connective tissue disease (MCTD) Μικτή νόσος συνδετικού ιστού
Mooren's ulcer Έλκος του Mooren
Mucha-Habermann disease Νόσος Mucha-Habermann
Multiple sclerosis Πολλαπλή σκλήρυνση (σκλήρυνση κατά πλάκας)
Myasthenia gravis Μυασθένεια gravis
Myositis Μυοσίτιδα
Narcolepsy Ναρκοληψία
Neuromyelitis optica (Devic's) Οπτική νευρομυελίτιδα
Neutropenia Αυτοάνοση ουδετεροπενία
Ocular cicatricial pemphigoid Οφθαλμικό ουλωτικό πεμφιγοειδές
Optic neuritis Οπτική νευρίτιδα
Palindromic rheumatism Παλίνδρομος ρευματισμός
PANDAS (Pediatric Autoimmune Neuropsychiatric Disorders Associated with Streptococcus) Σύνδρομο PANDAS
Paraneoplastic cerebellar degeneration Παρανεοπλασματική εγκεφαλική εκφύλιση
Paroxysmal nocturnal hemoglobinuria (PNH) Παροξυσμική Nυκτερινή Αιμοσφαιρινουρία
Parry Romberg syndrome Σύνδρομο Parry Romberg
Parsonage-Turner syndrome Σύνδρομο Parsonage-Turner
Pars planitis (peripheral uveitis) Περιφερική ραγοειδίτιδα
Pemphigus Πέμφιγα
Peripheral neuropathy Περιφερική νευροπάθεια
Perivenous encephalomyelitis Περιφλεβική εγκεφαλομυελίτιδα
Pernicious anemia Κακοήθης αναιμία
POEMS syndrome Σύνδρομο POEMS
Polyarteritis nodosa Οζώδης πολυαρτηρίτις
Type I, II, & III autoimmune polyglandular syndromes Αυτοάνοσες πολυαδενικές νόσοι τύπου Ι, ΙΙ & ΙΙΙ
Polymyalgia rheumatica Ρευματική πολυμυαλγία
Polymyositis Πολυμυοσίτιδα
Postmyocardial infarction syndrome Μετεμφραγματική περικαρδίτιδα
Postpericardiotomy syndrome Σύνδρομο μετά περικαρδιοτομή
Progesterone dermatitis Αυτοάνοση δερματίτιδα από προγεστερόνη
Primary biliary cirrhosis Πρωτοπαθής χολική κίρρωση
Primary sclerosing cholangitis Πρωτοπαθής σκληρυντική χολαγγειίτιδα
Psoriasis Ψωρίαση
Psoriatic arthritis Ψωριασική αρθρίτιδα
Idiopathic pulmonary fibrosis Ιδιοπαθής πνευμονική ίνωση
Pyoderma gangrenosum Γαγγραινώδες πυόδερμα
Pure red cell aplasia Ερυθροβλαστοπενία
Raynauds phenomenon Φαινόμενο Raynaud
Reactive Arthritis Αντιδραστική αρθρίτιδα
Reflex sympathetic dystrophy Αντανακλαστική συμπαθητική δυστροφία
Reiter's syndrome Σύνδρομο Reiter
Relapsing polychondritis Υποτροπιάζουσα πολυχονδρίτιδα
Restless legs syndrome Σύνδρομο ανήσυχων ποδιών
Retroperitoneal fibrosis Οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση
Rheumatic fever Ρευματικός πυρετός
Rheumatoid arthritis Ρευματοειδής αρθρίτις
Sarcoidosis Σαρκοείδωση
Schmidt syndrome Σύνδρομο Schmidt
Scleritis Σκληρίτιδα
Scleroderma Σκληρόδερμα
Sjogren's syndrome Σύνδρομο Sjogren
Sperm & testicular autoimmunity Αυτοάνοση ορχίτις
Stiff person syndrome Σύνδρομο δύσκαμπτου ανθρώπου (σύνδρομο Moersch-Woltman)
Subacute bacterial endocarditis (SBE) Υποξεία βακτηριακή ενδοκαρδίτιδα
Susac's syndrome Σύνδρομο Susac
Sympathetic ophthalmia Συμπαθητική οφθαλμία
Takayasu's arteritis Αρτηρίτις Takayasu
Temporal arteritis/Giant cell arteritis Κροταφική αρτηρίτιδα/ γιγαντοκυτταρική αρτηρίτιδα
Thrombocytopenic purpura (TTP) Θρομβοκυτταροπενική πορφύρα
Tolosa-Hunt syndrome Σύνδρομο Tolosa Hunt
Transverse myelitis Εγκάρσια μυελίτις
Type 1 diabetes Διαβήτης τύπου Ι
Ulcerative colitis Ελκώδης κολίτις
Undifferentiated connective tissue disease (UCTD) Μικτή νόσος συνδετικού ιστού
Uveitis Ραγοειδίτις
Vasculitis Αγγειίτις
Vesiculobullous dermatosis Φυσαλιδοπομφολυγώδης δερματίτις
Vitiligo Λεύκη
Wegener's granulomatosis (now termed Granulomatosis with Polyangiitis (GPA) Κοκκιωμάτωση Wegener (Νυν ονομαζόμενη κοκκιωμάτωση με πολυαγγειίτιδα)